تاثیرنحوه مصرف کود نیتروژنی بر عملکرد گیاه دارویی بادرنجبویه (Melissa officinalis)

استفاده از سیستم های زراعی کم نهاده1 به منظور ابداع شیوه های نوین مدیریت بهره برداری از منابع و دستیابی به اهداف کشاورزی پایدار اهمیت قابل توجهی دارد. در این راستا به منظور کاهش مصرف کود شیمیایی نیتروژنی در اکوسیستم های زراعی  تحقیقی در سال 1383 بمدت یک سال در مجتمع تحقیقاتی البرز کرج به اجرا در آمد. در این آزمایش از گیاه دارویی بادرنجبویه (Melissa officinalis)  استفاده شد. تیمارهای مورد بررسی شامل کاربرد 80 کیلو گرم نیتروژن خالص در هکتار به فرم اوره و بصورت مصرف  در خاک و همچنین  بصورت محلول پاشی دو درصد بر اندام هوایی گیاه در مقایسه با تیمار شاهد بود که در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با 3 تکرار مورد مقایسه قرار گرفتند. در هر دو روش، پس از اینکه  ارتفاع گیاه به حدود 10 سانتی متری رسید، در نیمه دوم فروردین اولین تقسیط و  30 روز بعد دومین تقسیط به گیاه داده شد. برداشت گیاه قبل از گلدهی انجام شد.  نتایج آزمایش نشان داد که تاثیر روشهای کود دهی بر ماده خشک سرشاخه گیاه در  سطح پنج درصد  اختلاف معنی دار داشت. مقایسه میانگین ها به روش LSD نشان داد که روش محلول پاشی با میانگین 5532.8  کیلوگرم در هکتار  بیشترین ماده خشک را تولید نمود و نسبت به شاهد اختلاف معنی دار داشت.  بنابر نتایج آزمایش، روش محلول پاشی،  ضمن افزایش عملکرد ماده خشک و در نهایت عملکرد اسانس، میزان مصرف کود شیمیایی نیتروژنی را 87.5 %  نسبت به روش مصرف در خاک کاهش داد. بنابر این، استفاده از روش محلول پاشی می تواند به منظور کاهش مصرف کود نیتروژنی و دستیابی به اهداف کشاورزی پایدار و حفاظت از محیط زیست مورد توجه قرار گیرد.